Θυμάστε που σας είχα πει ότι και οι νεράιδες αντιμετωπίζουν δυσκολίες και ότι όλα δεν λύνονται με ένα μαγικό ραβδάκι; Θυμάστε ότι η νεράιδα Φεγγαρένια φροντίζει κάθε βράδυ να βγαίνουν τα αστέρια και το φεγγάρι αλλά κυρίως ότι φροντίζει τα μικρά παιδάκια να έχουν όμορφα όνειρα;

Υπάρχει, όμως, μια νεράιδα που τρομάζει τα παιδάκια. Την λένε Αστραπένια και  το ραβδί της έχει σχήμα αστραπής. Της αρέσει να κάνει θόρυβο και καμιά φορά μέσα στη νύχτα ξυπνάει μερικά  παιδάκια.
Εμφανίζεται ξαφνικά με λάμψη, κάνει θόρυβο και εξαφανίζεται αμέσως. Κανείς δεν την έχει δει  πως είναι, ούτε η Φεγγαρένια.
Ένα βράδυ, λοιπόν, εμφανίστηκε ξαφνικά κάνοντας θόρυβο τρεις φορές και ξύπνησε  πολλά παιδάκια. Η Φεγγαρένια με το ραβδάκι της άρχισε να λέει όνειρα γλυκά στα παιδάκια που ξύπνησαν για να τα βάλει πάλι για ύπνο. Αναρωτιόταν, όμως, ποια είναι αυτή η νεράιδα που κάνει τόσο σαματά και εξαφανίζεται. Είναι άραγε καλή νεράιδα ή κακιά; Και πως είναι;
Ρώτησε τα αστεράκια αν κάποιο την έχει δει και που μπορεί να τη βρει. Κάποια της είπαν ότι συνήθως βγαίνει πίσω από ένα βουνό και μόνο όταν έχει πολλά σύννεφα. Αποφάσισε, λοιπόν, όταν ο ουρανός μαζέψει πολλά σύννεφα να την περιμένει να βγει για να της μιλήσει. Να της πει ότι δεν είναι σωστό να ξυπνάει τα παιδάκια. Ήταν πολύ θυμωμένη μαζί της.
Ένα βράδυ που ο ουρανός ήταν γεμάτος από σύννεφα κρύφτηκε πίσω από ένα αστεράκι κοντά στο βουνό και περίμενε μήπως εμφανιστεί η νεράιδα Αστραπένια. Και πράγματι, μετά από λίγα λεπτά μια λάμψη εμφανίστηκε και μέσα της ήταν η νεράιδα Αστραπένια.
Όμως, δεν ήταν έτσι όπως τη φανταζόταν η Φεγγαρένια. Δεν ήταν γριά με μαύρα ρούχα, άσχημη μύτη και πρόσωπο γεμάτο σπυριά. Έτσι δεν την φανταζόσασταν; Σαν μια κακιά μάγισσα;
Αντιθέτως, ήταν μια μικροκαμωμένη νεράιδα με κόκκινα μαλλιά, ροδαλή  επιδερμίδα με λίγες φακίδες στα μαγουλάκια και ένα ασημί φορεματάκι. Κρατούσε στο χέρι της ένα ραβδάκι ασημί που είχε σχήμα αστραπής. Η όψη της δεν ήταν άγρια αλλά γαλήνια. Και δεν είχε βροντερή φωνή αλλά με μια γλυκύτητα είπε:
-πέσε, αστραπή μου. και γύρισε να φύγει.
στάσου, φώναξε η Φεγγαρένια, μην φεύγεις. Είμαι η νεράιδα Φεγγαρένια. Ήθελα να σου πω… αλλά πώς να μαλώσει μια τόσο γλυκιά νεράιδα. Γιατί κάνεις τόση φασαρία και τρομάζεις τα παιδάκια;
-λυπάμαι δεν θέλω να τρομάζω κανέναν, απάντησε με παράπονο. Έχω μια αποστολή, να προειδοποιώ τους ανθρώπους ότι έρχεται καταιγίδα, δυνατή βροχή.
-αλήθεια; ρώτησε η Φεγγαρένια
ναι και επειδή δεν θέλω να τους τρομάζω στέλνω πρώτα μια λάμψη, ένα φώς. Η αλήθεια είναι ότι ο ήχος της αστραπής μου είναι δυνατός αλλά διαφορετικά  πως θα με ακούσουνε στη Γη. Λυπάμαι, κανέναν δεν θέλω να τρομάξω. Δεν είμαι κακιά. Να προφυλάξω θέλω.
Η Φεγγαρένια τα είχε χάσει. Δεν ήξερε τι να πει. Πραγματικά, ήταν τόσο γλυκιά νεράιδα. Εξάλλου είχε μια αποστολή, όπως και η ίδια.
θες να γίνουμε φίλες; είπε η Φεγγαρένια, και υπόσχομαι να εξηγώ σε όσα παιδάκια τρομάζουν ότι είσαι καλή νεράιδα.
Η κοκκινομάλλα Αστραπένια χαμογέλασε. Τώρα θα είχε μια φίλη που την καταλάβαινε και που δεν θα την φανταζόταν σαν μια κακιά μάγισσα.
Όταν, λοιπόν, η νεράιδα Αστραπένια ρίχνει τις αστραπές της και κάποιο παιδάκι τρομάξει στον ύπνο του, η νεράιδα Φεγγαρένια του λέει με τη μελωδική της φωνή:
κοιμήσου, μην φοβάσαι, είναι η φίλη μας η νεράιδα Αστραπένια. Όνειρα γλυκά.
(Visited 99 times, 1 visits today)

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

4 × 1 =