Το παραμύθι αυτό το έγραψα για την γιορτή της κόρης μου, Ελπίδας.
Ελπίδα σημαίνει φωτεινή παρουσία, δίνει πραγματικά κουράγιο και αισιοδοξία στο περιβάλλον της. Με το χαμόγελο στα χείλη ξέρει να επιβάλλει τη θέληση της!!!
Θυμάστε πόσο είχε προσπαθήσει η νεράιδα Φεγγαρένια για να καταφέρει να κοιμίσει το ανήσυχο μωρό;
Είχε πραγματικά κουραστεί αλλά κυρίως είχε απογοητευτεί. Νόμιζε πως δεν θα τα κατάφερνε. Είχε απελπιστεί.
Τα αστέρια και το φεγγάρι την έβλεπαν έτσι απογοητευμένη και να έχει χάσει τη διάθεση της.
–κάτι πρέπει να κάνουμε, είπε το φεγγάρι, δεν μπορούμε να την αφήσουμε απογοητευμένη.
-δεν έχει διάθεση και φαίνεται να έχει απελπιστεί που δεν καταφέρνει να κοιμίσει το ανήσυχο μωρό, είπε το αστέρι γιατρός.
–μα είναι η νεράιδα Φεγγαρένια, είπε το πιο μικρό αστέρι.
–ακόμα και οι νεράιδες, κάποιες φορές, μπορούν να νιώσουν ότι δεν θα τα καταφέρουν, του είπε το αστέρι γιατρός
–και τι θα κάνουμε για να τη βοηθήσουμε; ρώτησε το φεγγάρι.
-θα φωνάξουμε τη νεράιδα Ελπίδα, είπε ο γιατρός αστέρι.
–Η νεράιδα Ελπίδα; απόρησε το πιο μικρό αστέρι που δεν την είχε ξανακούσει.
–η νεράιδα Ελπίδα είναι η νεράιδα που με το δικό της ραβδί δίνει πάλι την ελπίδα σε όσους νιώθουν ότι δεν θα τα καταφέρουν, είπε το φεγγάρι.
–εμπρός, λοιπόν, ας τη φωνάξουμε, είπε το αστέρι γιατρός.
Τα αστέρια σκόρπισαν στον ουρανό αναζητώντας τη νεράιδα Ελπίδα. Το αστέρι Ανακατωσούρας τη βρήκε και της εξήγησε γιατί τη χρειαζόντουσαν. Χωρίς να χαθεί λεπτό, η νεράιδα Ελπίδα ακολούθησε το αστέρι για να πάνε στη Φεγγαρένια.
Η νεράιδα Φεγγαρένια καθόταν πάνω σε ένα συννεφάκι σκεπτική και απογοητευμένη που δεν κατάφερνε να κοιμίσει το ανήσυχο μωρό, όταν μπροστά της εμφανίστηκε μια μικρή νεράιδα με ένα φωτεινό χαμόγελο, τόσο φωτεινό που δεν είχε ξαναδεί ποτέ της.
–γεια σου, είμαι η νεράιδα Ελπίδα, είπε με την ήρεμη φωνή της και το χαμόγελο της γινόταν όλο και πιο φωτεινό.
Η Φεγγαρένια όσο τη κοίταζε τόσο ένιωθε να μεγαλώνει μέσα της μια αισιόδοξη σκέψη, μια ελπίδα ότι θα τα καταφέρει.
–γεια, είμαι η Φεγγαρένια.
-τι σου συμβαίνει; ρώτησε η νεράιδα Ελπίδα και έπιασε το χέρι της Φεγγαρένιας.
-Να, νιώθω ότι έχασα την ικανότητα μου να κοιμίζω τα μωρά, φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, είναι ανώφελο να προσπαθώ, είπε με παράπονο η Φεγγαρένια.
-ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να χάνουμε το κουράγιο μας να προσπαθούμε, πάντα να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και την ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά.
Έβγαλε το ραβδί της, το ακούμπησε πάνω στο κεφάλι της Φεγγαρένιας και είπε, χωρίς να φύγει το φωτεινό χαμόγελο της,
-άμπρα κατάμπρα, ελπίδα να έχεις στη καρδιά σου,
εύκολα να μην τα παρατάς,
όποιο εμπόδιο και αν βρεθεί μπροστά σου,
εσύ με χαμόγελο να προχωράς!
Η νεράιδα Φεγγαρένια κοίταξε την νεράιδα Ελπίδα και σκέφτηκε πόσο δίκιο έχει, δεν πρέπει να σταματήσω, θα βρω τη λύση.
Η νεράιδα Ελπίδα χαμογέλασε και της είπε:
-Να θυμάσαι, με λένε, Ελπίδα!
Και τώρα δεν ήταν μόνο φωτεινό το χαμόγελο της αλλά ολόκληρη έλαμπε σαν το πιο φωτεινό αστέρι στον ουρανό και μαγικά εξαφανίστηκε.
Η νεράιδα Φεγγαρένια γεμάτη ελπίδα και πίστη οτι θα τα καταφέρει, μίλησε με τα αστέρια και βρήκε το τρόπο να κοιμίσει το μωρό.
Όποτε νιώσετε οτι δεν θα τα καταφέρετε, να βάζετε το πιο φωτεινό χαμόγελο σας και να έχετε ελπίδα και πίστη στη καρδιά οτι όλα θα πάνε καλά!
(Visited 71 times, 1 visits today)