Μια φορά και ένα καιρό στη χώρα των γλάρων υπήρχε και ένας γλάρος που ξεχώριζε από τους άλλους. Ήθελε πολύ να γίνει καπετάνιος, να ταξιδέψει με δική του βάρκα. Οι υπόλοιποι γλάροι μάταια προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι δεν θα τα καταφέρει.

-μα γιατί να ταξιδέψεις με βάρκα αφού έχεις φτερά και εύκολα μπορείς να πας όπου θες;

-θέλω να ζήσω το όνειρο μου. Δεν μου αρέσουν τα εύκολα πράγματα, απαντούσε.
Πήρε ένα μεγάλο ξύλο για βάρκα και δυο κλαδάκια για κουπιά. Με δυσκολία τα έσπρωξε στη θάλασσα. Το είχε πάρει απόφαση, θα ταξίδευε ως το πιο κοντινό νησί χωρίς να χρησιμοποιήσει τα φτερά του. Ήθελε να γίνει καπετάνιος.

Η θάλασσα ήταν ήρεμη και ο γλάρος απολάμβανε το ταξίδι του. Από πάνω του οι φίλοι του οι γλάροι πετούσαν και τον παρακολουθούσαν μήπως χρειαστεί βοήθεια.

Και εκεί που φαινόταν όλα ήρεμα, δυνατός αέρας σήκωσε μεγάλα κύματα.
Προσπαθούσε να κρατηθεί με δυσκολία πάνω στη βάρκα του. Οι γλάροι φώναζαν:
-σήκω, πέταξε για να σωθείς.
Αλλά αυτός δεν το έβαζε κάτω. Με τη πρώτη δυσκολία δεν θα σταματούσε. Γαντζώθηκε με δύναμη και πείσμα πάνω στη βάρκα του.
Και ο άνεμος κόπασε και η θάλασσα ηρέμησε και πάλι. Ο γλάρος ξεκουραζόταν πάνω στη βάρκα του και τραγουδούσε:
Έχω μια βαρκούλα
Μες στη θάλασσα
Και με τα κουπιά της
Πάω μακριά
Έχω μια βαρκούλα
Μες στη θάλασσα
Και ξοπίσω της μαζεύονται
Ψαράκια μου πολλά
Έχω μια βαρκούλα
Μες στη θάλασσα
Και όλοι οι γλάροι
Τρώνε ψάρια ωμά
Ξένοιαστος και χαρούμενος για το ταξίδι που έκανε. Ξαφνικά ένα δελφίνι πετάχτηκε μπροστά του και τον τρόμαξε.
-ωωωχχχ,αναφώνησε
-συγνώμη, σε τρόμαξα; ρώτησε το δελφίνι και με απορία κοιτώντας συνέχισε, μα τι κάνεις πάνω στη βάρκα;
-ταξιδεύω ως το πιο κοντινό νησί, του απάντησε
-και γιατί δεν πας πετώντας; Πιο εύκολα και χωρίς να κουραστείς.
-θέλω να γίνω καπετάνιος, αυτό είναι το όνειρο μου. Ας κουραστώ, εγώ θα το πραγματοποιήσω το όνειρο μου, απάντησε με αποφασιστικότητα ο γλάρος.
καλό ταξίδι και να προσέχεις, του ευχήθηκε το δελφίνι και συνέχισε το παιχνίδι του με τη θάλασσα
Οι γλάροι από ψηλά άρχισαν να φωνάζουν:
-πρόσεχε, κίνδυνος εν όψη.
Ένας καρχαρίας εμφανίστηκε και πλησίαζε με άγρια διάθεση τη βάρκα του γλάρου. Για πρώτη φορά τρόμαξε αλλά ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκε να εγκαταλείψει τη βάρκα του. Εξάλλου, τι καπετάνιος θα ήταν!
Ο καρχαρίας γύριζε γύρω από τη βάρκα του γλάρου και κάποια στιγμή άνοιξε το στόμα του με τα κοφτερά δόντια και έκανε την επίθεση του. Ο γλάρος τυλίχτηκε με τα φτερά του και κράτησε την ανάσα του από το φόβο. Οι υπόλοιποι γλάροι παρακολουθούσαν έντρομοι. Ευτυχώς, όμως, ο καρχαρίας δεν έβλεπε καλά και δάγκωσε με δύναμη ένα κομμάτι από την ξύλινη βάρκα του γλάρου. Πόνεσαν πολύ τα δόντια του και τράπηκε σε φυγή.
Ο γλάρος κατέβασε τα φτερά του και πήρε βαθιά ανάσα. Φθηνά τη γλύτωσε. Κάθισε στη βάρκα του για να συνέλθει. Δύσκολο για ένα γλάρο να είναι καπετάνιος.

Αλλά οι περιπέτειες του δεν τελείωσαν.

Μια φάλαινα που κολυμπούσε κοντά στη βάρκα του, έβγαλε τον αέρα από τα πνευμόνια της από τα ρουθούνια της και σήκωσε θαλασσινό νερό ψηλά κάνοντας μούσκεμα τον γλάρο. Ο καημένος τίναζε τα φτερά του να στεγνώσει ενώ οι υπόλοιποι γλάροι γελούσαν. Δεν τον κορόιδευαν, απλά ήταν αστείος έτσι βρεγμένος.
Και αφού αντιμετώπισε μεγάλα κύματα, καρχαρία, παιχνιδιάρικα δελφίνια και φάλαινα, έφθασε στο νησί. Μεγάλη υποδοχή του είχαν ετοιμάσει οι φίλοι του οι γλάροι. Και αυτός χαρούμενος και ικανοποιημένος  που πραγματοποίησε το όνειρο του παρά τις δυσκολίες.
Ήταν πια ένας γλάρος καπετάνιος.
1
(Visited 1.023 times, 1 visits today)

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

1 + three =